اوورکلاک کردن پردازنده کاری نیست که فقط مختص کسانی باشد که از سیستم خود استفاده‌های سنگین مانند گیمینگ می‌کنند؛ بلکه برای کاربران عادی نیز گاهی اوورکلاک یعنی به تأخیر انداختن ارتقاء سیستم و صرفه‌جویی در هزینه‌ها.
در این مطلب خواهید آموخت که چطور طی چند گام ساده بدون اینکه هیچ هزینه‌ای متحمل شوید ۱۰ درصد یا بیشتر به قدرت پردازش دستگاه خود اضافه کنید.
اورکلاک روشی است برای دستکاری قسمت‌های مختلف رایانه از قبیل پردازنده (CPU)، رم (RAM) و کارت گرافیک به طوری‌که این قطعات عملکردی فراتر از آن‌چه که شرکت سازنده برای آن‌ها در نظر گرفته است ارائه دهند. اورکلاک اصولا نباید به سخت‌افزار شما آسیب بزند؛ اما باید راهی برای کنترل گرمای ایجاد شده، به علت سرعت اجرای بالاتر، پیدا کنید.
نکات مهمی وجود دارد که در همین ابتدای کار لازم است مد نظر قرار دهید. اول اینکه همه‌ی پردازنده‌ها به راحتی اوورکلاک نمی‌شوند. اگر از پردازنده‌های AMD استفاده می‌کنید کار راحت‌تر است؛ اما مثلا اینتل جزو شرکت‌هایی است که به ندرت اجازه‌ی اوورکلاک را به کاربران می‌دهد؛ با این حال، پردازنده‌هایی از این شرکت که پسوند X یا K دارند مانند Intel Core i5-7600K قابلیت اورکلاک شدن را دارند.
نکته‌ی دیگر اینکه باید به خاطر داشته باشید که سی‌پی‌یوها قطعاتی الکترونیکی از جنس سیلی هستند. توان پردازنده‌ها در تحمل سرعت‌های بالاتر با هم متفاوت است؛ حتی پردازنده‌هایی با مدل و مشخصات یکسان می‌توانند تحمل متفاوتی را نشان دهند. دلیل مشخصی برای این موضوع وجود ندارد و کاربران به همین جهت از آن با عنوان «شانس سیلیی» یاد می‌کنند.
اورکلاک پایدار اورکلاکی است که بین سرعت و گرما تعادل برقرار کند. هرچقدر پردازنده‌ی خود را به اجرای سریع‌تر وادار کنید، داغ‌تر میشود. اگر سیستم شما بیش از حد داغ شود، قبل از اینکه آسیبی ببیند به صورت خودکار خاموش خواهد شد. برای اینکه سیستم شما بعد از اورکلاک عملکرد پایداری داشته باشد، باید آن را خنک نگه دارید.
خنک‌کننده‌های ارزان‌قیمتی که همراه اکثر سی‌پی‌یوها عرضه می‌شوند شاید به کار شما نیایند. سعی کنید فن قوی‌تری مانند Nocuta تهیه کنید یا از خنک‌کننده‌های مایع، که عملکردی مانند رادیاتور ماشین دارند، استفاده کنید.
در این آموزش از نرم‌افزار بایوس UEFI استفاده میشود که امکان اعمال تنظیمات سخت‌افزاری را فراهم می‌کند؛ اما برخی تولیدکنندگان مادربورد برنامه‌های کارآمدی را برای اوورکلاک ایمن پردازنده به کاربران ارائه می‌کنند؛ در صورتی که فکر می‌کنید کار با این نرم‌افزارها سخت است، می‌توانید از برنامه‌هایی نظیر Dual Intelligent processors 5 از کمپانی نکسوس، برنامه‌ی EasyTune متعلق به شرکت گیگابایت یا Extreme Tuning شرکت اینتل استفاده کنید. مادربوردها‌ی MSI حتی یک دکمه‌ی فیزیکی مجزا به نام OC Genie دارند که با فشار آن می‌توانید سرعت عملکرد رایانه را بالا ببرید.
در این آموزش، مادربورد Maximus VIII Hero Alpha با پردازنده‌ی اینتل Core i7-6700K مورد استفاده قرار گرفته است. مسلما، موارد مطرح شده را باید بسته به سخت‌افزار خود تغییر دهید؛ اما اصول کلی پابرجا و برای همه‌ی دستگاه‌ها و پردازنده‌ها یکسان هستند.
قبل از شروع، حتما آخرین نسخه‌ی نرم‌افزار BIOSمخصوص مادربورد خود را از وبسایت سازنده دانلود و نصب کنید. این گام مهمی است که باعث میشود مطمئن شوید که از آخرین تغییرات موجود بهره می‌برید و تلاش شما برای رفع مشکلات از پیش رفع‌شده به هدر نمی‌رود.
رایانه‌ی شخصی خود را روشن کنید و هنگام بوت، دکمه‌ی F2 را بزنید تا به بایوس دسترسی پیدا کرده و کار را آغاز کنید.
همان‌طور که در تصویر می‌بینید، پردازنده‌ی ما دارای حداقل فرکانس پردازشی ۴ گیگاهرتز است. همچنین دارای گزینه‌ی Max Turbo برای افزایش سرعت تا ۴.۲ گیگاهرتز در صورت وم است. این پردازنده وقتی سیستم در حالت استفاده‌ی عادی باشد، ۲۵ درجه دما داشته و ۱.۲۶۴ ولتاژی است که در حالت عادی دریافت می‌کند.
دکمه‌ی F7 را بزنید تا به تتظیمات پیشرفته بروید. در سمت راست صفحه، دو تنظیم اضافه وجود دارد که اولی BCLK است که مخفف فرکانس پردازشی پایه است و در حال حاضر روی ۱۰۰ مگاهرتز قرار دارد. زیر آن تنظیمات Ratio قرار دارد که به آن «ضریب» نیز می‌گویند. سرعت پردازنده‌ی شما حاصل ضرب ساده‌ی فرکانس پردازشی پایه در ضریب یا Ratio است. در این مثال ۱۰۰ مگاهرتز ضرب در ۴۰ برابر است با ۴۰۰۰ مگاهرتز یعنی ۴ گیگاهرتز.
برای اورکلاک سی‌پی‌یو باید یکی از دو مقدار مربوط به سی‌پی‌یو، یعنی فرکانس پایه یا ضریب را تغییر دهیم. اگر ضریب را به ۴۲ تغییر دهیم. حاصل ضرب آن در فرکانس پایه که در حال حاضر ۱۰۰ مگاهرتز است، فرکانس پردازشی ۴.۲ گیگاهرتز را به ما خواهد داد.
درباره این سایت